Geguritan

“Loro atiku”

Rasa kuwi opo wes raono

Opo mung lati sing mung muni

Awakmu saiki wes bedo

Nalikane aku bali makaryo ing monconegoro

            Opo ora kelingan janji suci sing mok omongke

            Opo wes ana sing liyo

Opo mergo kesuwen leh ku kerjo

            Banjur saiki awakmu tego ninggalke aku

Saiki awakmu wes nduwe priyo liyo

Wes amangun keluargo

Mung aku pesen ojo larani atine

Lan dadio bojo seng gemati ndonya nganti akhirat

“Merantau”

Madep mantep marang gusti

Sing aweh panguripan ing ndonya

Nemoake jatidiri awaku

Aku kudu lungo

            Pamit wong tuwo,tonggo teparo,konco lan bakal jodohku

            Anggonku arep ngadu nasib ngen dadi mulyo

            Kudu tak lilakno

ora awor karo wong-wong sing tak tres

kanthi modal mantep lan ijazah

aku budal golek gaweyan

ora mung sekilo,rong kilo tapi wes nglewati segara

bismilah mugo-mugo angen-angenku ora mung abab tok

“biyung”

biyung,bapa jiwamu jiwa satriya

menapa ingkang dikarepke anakmu mesti dituruti

Kerja sak wontene kerja dilakoni

namung damel anakmu ingkang nganyolke ati

            biyung,bapa mugi gusti ngijabahi

            Punapa ingkang dados kekarepanipun biyung,bapa

            biyung matursuwun sanget kagem sedaya kemawon

            Kulo namung sakdima ndongaken biyung kaliyan bapa

biyung,bapa sugeng nggih

Supados kepanggih suksesipun kula

biyung,bapa kulo nyuwun dongaken kula

 matursuwun,matursuwun,matursuwun

“Angen-angen”

Kadang sugih dadi pangarepane wong

Kadang mung bondho sing ditumpuk-tumpuk

Kadang ora eling yen bondho kuwi bisa sirna

Lan kadang uwong sok sumugih gen diajeni wong

Wiwit saiki ayo podo mikira?

Sugih,kere,pejabat,rakyat,kuwi wes ono sing ngatur

Ojo kuwatir yen uripmu ora diurus karo sing kuwoso

Mung kowe kuwi kudu sabar,usaha,ndonga,lan tawakal

Lan syukuri opo sing wes diparengake saka kang kuwoso

“Penguasa”

Penguasa ing jagad raya

Wes ora perduli karo rakyate

Sing ana nyugihke bandha

Ora ngerti nasibe kawulane

Penguasa..penguasa...

Polahe wes ora genah

Anane kok gawe susah

Snadyan kawulane susah

Ora gelem nglirik malah bungah

Penguasa......

Uwis kakean janji

Uwis kakean abab

Uwis kakean idu

Uwis kakean orasi

Penguasa......

Janjimu janji plasu

Kawulane pengen urip mulya

Ora pengen ndeloki polahmu sing wes kaya kewan

Kabeh sing ing ngarepe mata dipangan

“urip”

Urip sing apik ora gawe susah

Mung kudu iso tetep bungah

Ora usah bingung karo kahane ndonya

Mergo ndonya ora bisa dijaga

Urip kepenak kuwi ora ninggalke jujur

Ora ana jujur kok ajur

Urip kuwi ora usah sombong

Neg sembarang ijheg njaluk tulung uwong

urip kudu nduwe prinsip

ngen ora bubrah sekabehane

urip mung sespisan kudu dinikmati

mergo nikmate urip kuwi mung sepisan

“ndonya”

kahannane ndonyan wes ora bisa dikira

para manungsa sing ora tanggung jawab

saka polahe marang alame

banjur saiki alam wes wegah manut karo manungsane

alas digunduli sakpenake dewe

tibone longsor nangis ngrintih-rintih

sampah wes panting kececer

nalikone banjir podo bingung

manungso kudu bisa njaga opo sing wes diwenehi gusti

ora malah ngrusak ,ngremehke kang sing wes dititipke gusti

ndonya we tuwo alame dijogo

nganti kiamat sesok sing ngleburke kabeh kang ono ing ndonya

“Jujur”

Pancen angel...

Pancen susah...

Apa maneh yen salah

Ora bakal muni

            Jajal delokna kae

            Gayane ngaku bener

Nanging durung mesthi pener

Mung gawe pantes-pantes salahe

Kasunyatan sing ana ing kene

Ana jujur dikira ajur

Padahal ya marake makmur

Wiwite jujur mesthi susah nanging mburine mesthi bungah

“Adil”

Adila dadi pejabat?

Adila dadi rakyat?

Adila dadi wong sugih?

Adila dadi wong mlarat?

            Adil kuwi angel yen diangel-angel

            Bisa adil marang liyan kuwi apik

            Apik gawe siji lan sijine manungsa

            Adil dudu kelakuan sing ala,ananging mulya

Ora kabeh wong bisa adil

Namung wong kuwi sing wegah adil

Apa maneh dikon adil

Di kon jujur wae wegah

“Amanah”

apa kuwi amanah?

Apa iseh sedulur karo fatonah?

Amanah.....

Ndak ya menepati janji?

            Jajal diangen-angen

            Menawa bener maknane

            Terus sapa sing kudu amanah

            Wong gendheng,genjik,apa koruptor?

Jarene amanah kuwi abot sanggane

Lha apa nyunggi kayu sak pikul

Jajal tak takon maneh

Apa kuwi amanah?

“Seneng”

Nguya-nguyu

Mesam-mesem

Ati bungah merga seneng

Seneng saka polahe dewe

            Delok wong sing disayang dadi seneng

            Merga seneng iku saka ati

            Kebeneran yen bisa seneng

            Mbok kepeksa naning ora bakal sengsara

Ngapusinan

Ngapusi kuwi kepenak

Ananging kowe gelem diapusi

Ngapusi marake lara ati

Apa maneh ngapusi gawe seneng

Mikir...?

Yen ngapusi kuwi kepenak

Mikir....?

Yen ngapusi kuwi barakah

Aja padake panduwurane dewe

Sithik-sithik ngapusi

Sing jare gawe nyarutang

Nyarutang utange merga klakuane dewe

“Sabar “

Sabar akeh berkahe

Sabar methi akeh godane

Sabar kuwi salah sijine jurus

Juruse wong urip ing alam ndonya

            Wong sing akeh sabare

            Mesthi akeh senenge

            Sabar kuwi ana batese

            Jare sapa ?

Ora kabeh wong gelem sabar

Karepe menang dewe

Ora perduli liyane

Sabar wae wegah apa maneh ngalah

“Banjir”

Banyu mbuladg turut dalan

Nganti-anti tekan gedunge penduwuran

Ilmune lingkungan,jare gaweyan

Gaweyane sapa ora ngerti

            Ora ngerti apa ora ngaku

            Bolongan dibumpeti

            Kali diregeti

            Klakoane manungsa dhewe

Dadi ora usah bingung

Banjir teka

Banjir nyusahke

Pancen nyusahke merga kosokbaline

“Longsor”

Gundhul,gundhul,gundhul...

Wes kethel alase

Kok ya dicukur gundhul

Iyan nek tukul maneh wiwitane

            Saiki wes akeh kedadeyan longsor

            Lara,duka lan sedih sing dirasake

            Merga tangane clutak

            Negor wiwitan sak penake udele

Ora ana tanggung jawabe

Yen disalahke wegah

Ngangkloh wae yen wis nampa akibate

Mung diguyu karo lemah sing ngubur urip-urip awakmu

“Alas diobong”

Limang meter ora ketok

Sakmeter ngiyip-ngiyip

Dadane seseg

Watuke njegigis

            Kepenake dhewe wae sing dipengenke

            Ora ngerti wong liya disengsarake

            Jajal takoni ?

            Kenang ngopo alas iki diobong?kowe ngerti?

Jawabne mung gedhek-gedhek

Njur arep nyalahke sapa?

Apa ngerti sing ngobong?

Yen wani ngobong ya tanggung jawab

“Nrimo”

Senajan iluhku sing kudu tumetes

Pancen kudu tak lakoni

Lara atiku tansah lara

Merga pangucapmu tanpa tata

            Wicara kang ngelantur

            Marai ati iki kudu sareh

            Aku wis ora ana ajine marang pandelenganmu

            Apa maneh marang atimu

“Wiwitan ketemu”

Klambi biru rok sepan abang

Nalikane ketemu wakmu ing sebelahe greja tuwa

Mesam-mesem,glecam-glecem

Marai degdegan

            Wiwitan ketemu ing sasi wolu

            Ora dinyana nyenggol tanganmu

            Nalikane ana tontonan orkes melayu

            Tanganmu tengen nyangking kresek wadah satru

Kabeh mau ora dipeksa

Apa maneh disengaja

Sing penting awaku seneng ketemu awakmu

Lan muga-muga bakal ketemu

“Lalinan”

Telung puluh taun kapungkur kulitmu isih alus

Pipine ijeh menus-menus

Ambune kringet tur ora prengus

            Saiki yuswa panjenengan sampun wolongpuluh taun

            Sing maune ayu dadi mengkerut

            Awit saka kulit,untu,lan rambut

Lalinan karo samubarang

Anak,mantu,uga putu

Nalikne dolan mesthi kesasar

Apa wes dadi kodrate panjenengan

“Setahun”

Pas wis setahun ing tanggal rongpuluh sasi sepuluh

Anggone bapa gelem ngrumati nagari

Rakyatmu akeh sing sumringah

Malah uga akeh sing susah

            Menapa panjenegan kesupen kaliyan janji-janji

            Nyatanipun rakyat sami dados susah

            Masalah bbm lan sandang pangan

            Kang kayane dadi memedi

Sakbanjure apa bapa purun

Purun nyenengake atine kawulane

Bilih boten bapa sinten malih?

Mergane bapa panguasa kang wonten ing mriki

“Asu sing kaya manungsa”

Kudu nangis batin iki

Nyawang adiku didadeke sasaran

Sasarane asu sing doyan susu

Lan asu sing nduwe napsu

            Uteke apa ora dianggo

            Apa mung digawe ganep-ganep isine ndasmu

            Wong ya durung wayahe adiku nglakoni

            Wes mok peksa kudu gelem nglakoni

Karepmu kuwi apa

Arep ngrusak morale adhi-adhiku su?

Jajal neg sing mok rusak kuwi adhimu dewe

Apa kowe ora kelara-lara su asu!

“Kangen”

Kangen lho kangen

Wong ayu sing dadi pepujanku

Ora esuk,awan,lan wengi

Mesthi ning pikiranku kuwi awakmu

            Mesam-mesem ning ngarep kaca

            Nganti-nganti simboku dak celuk jenengmu

            Kudu isin ananging kangen

            Wes pokoke kangen karo awakmu

“Politik”

Ngomongke politik ora ana rampunge

Rampunge yen politik kuwi ora ana

Politik ilang negara apa bisa mlaku

Ketoke ya mung apus-apus

            Uwis tau krungu

            Ana salah sijine wong muni”anti politik”

            Gayane anti politik padahal mangan ya seka politik

            Bener apa ora?

Kok ora percaya piye

Mangan,bensin,ya saka politik

Mosok yo tegel ngomong anti politik

Uwis to mbok ya aja pada munafik

“Rembulan”

Rembulane wis katon

Radha padang radha peteng

Kayata aku iki

Kang ijeh bingung

            Bingung kerana awakmu

            Bingung karo atimu

            Solah bawamu

            Kang saya suwi saya ora cetha

Apa rembulan iki pertanda

Pertanda kang apa sing tak rasake

Rasa kuciwa

Uga rasa lara kang ora ana lebare

“Suwara”

Suwara jangkirk

Suwara jenggeret

Apa isih padha krungu?

Yen ora salah ijeh krungu nalikane limalas taun kepungkur

            Saiki suwara apa sing kerep krungu?

            Suwarane wong padu

            Apa suwarane rakyat marang pemerintahe

            Hahahahahhahaha,tapi aja nganti edan merga suwara ya?

“Merga sliramu”

Merga sliramu aku gelem

Gelem ngenteni sak balimu

Merga sliramu aku dadi

Dadi gendheng ora karuan

            Merga sliramu aku kangen

            Kangen mangan pecel ing pinggir balai

            Merga sliramu aku mati

            Mati rasa ora kaya biasane

“Eling”

Eling jaman semana

Nuntun pit onthel bareng

Bareng-bareng njegur sawah

Nganti ora ngerti wayah

            Eling jaman semana

            Kelas loro SMA ing kecamatan

            Mlaku menyang kantin wong loro

            Menyang perpustakaan wong loro

Saiki wes padha omah-omah

Awakmu karo jodhomu

Aku karo jodhoku

Sing penting eling jaman semana awakmu karo aku

“Globalisasi”

Iki jaman globalisasi

Akeh bocah ora gelem ngaji

Senengane ngemek gadget ndelengi tipi

Sing ditiru wong luar negeri

            Rok mini diuri-uri

            Geguritan,kethoprak,ngrawit dadi sambi

            Klambi katon udele dilestarike

            Kon gotong royong akeh alesane

Globalisasi...globalisasi

Sapa katut bisa dituntut

Globalisasi...globalisasi

Kok ngayelke ati

“Kanca”

Kancaku sak panggonan turu

Turu bareng ing omah cilik

Susah seneng bareng-bareng

Luru pangan ya sambatan

            Kanca kuwi sedulur cepakku

            Sing adoh saka wong tuwaku

            Muga-muga kancaku pada rukun satuhu

            Waras awake waras pikirane

“Terminal kalisidi”

Anggonmu lunga sing dadi saksi

Saksi janji arep mulih ing sasi siji

Terminal kalisidi isih ngadek ndegegeg

Saksi bisu janji lamismu

            Saiki nendi ragamu

            Wes ora katon ing terminal iki

            Apa wus dadi wong sugih kok ora mulih

“Loby B8”

Njagong isng sisih kiwa saka njaba

Nyawang aku sing mlaku menyang lantai telu

Karepe pengin kirim salam

Nanging isin karo kahanan

            Rupamu kaya bintang pilem

            Nanging jarene..

            Orapapa sing penting loby B8 dadi panggonan

            Panggonan wiwit ketemu awakmu

“Ora mesthi”

Ora mesthi sing apik kuwi ala

Sing ala kuwi apik

Saiki akeh wong sing njobo apik

Njerone reget

            Mboh napa kok bisa ngono

            Apa wis watake?

            Nanging pas ketemu kok apike sing ditoke

            Ora alane sisan wae

“Rendhengmu dikangeni”

Wus radha dawa anggonmu ora ana

Wus radha suwi banyumu tekan ana bumi iki

Mangasmu wus dianti-anti

Karo dulurmu ing ngisor iki

            Ndang sabana ya?

            Kabeh padha ana perlu

            Gawe nyambung uripe

            Uripe sing kaya liyane

“Konservasi”

Jerene konservasi?

Kok isih ana sampah ing kalen

Jarene konservasi?

Kok wit-witan ditegori

            Konservasi mung dadi embel-embel

            Ben nduwe jeneng luwih saka tunggale

            Konservasine diganti wae

            Dadi konsere wong gendheng

“Kahanane”

Kuthane apik ndesane kosek

Dalane aspal ndesane gampang

Kahane sing tak rasake

Apa sing marai sugih ki kuthane?

            Nanging yen tak kira ya ndesane

            Beras,kopi,jagung,saka endi

            Kabeh kuwi ya hasile wong ndesa

            Ngopo pembangunan kok ora digateke

“Sakkarepe”

Sak karepe meh dipiyeke

Sak karepe meh diomong piye

Penting aku ora ana sangkut paute karo kowe

Ora tau ngurusi urusanmu

            Ja meneh dolan bareng

            Makani aku wae ora tahu

            Ben sak karepe

            Sing penting ora mencla-mencle

“12 Taun”

Wis dicanangke pendidikan wajib 12 taun

Nanging apa kang nyebabke pendidikan ora payu

Sak ngertiku 12 taun sekolah kuwi wis gratis

Nanging tetep wae ora payu

            Lha kok bisa?

            Jarene sing ana gayutane golek dhuwit carane pengemis

            Munine sumbangan sukarela

            Nyatane kok minimale rong juta

“Tembang cilikanku”

Tembang cilikanku wus ora krungu

Lir ilir,padang mbulan

Kuwi judul tembangku

Nalikane aku kelas telu

            Saiki gantine Aku mah apa atuh

            Judul lagu kanggone wong gedhe

            Tembang cilikanku dirumati sapa

            Yen ora adhi-adhi sak ngisoranku

“Musibah”

Musibah ora bakal teka

Yen ora diundang

Musibah ora marake susah

Yen ora digugah

            Musibah saiki akeh sing digawe

            Nanging pada sedih ing tembe burine

            Lha karepe ki piye?

            Manungsane pada gedheg-gedheg wae

“Ekspor”

Mature sulaiman wis wani ekspor

Jagunge sakjuta ton

Berase rongjuta ton

Kopine limangngatus ewu ton

            Ekspore wis dibeneake

            Devisane wis bakal gedhe

            Ora ketang utang ijeh mrana mrene

            Sing penting bisa nyaure

“Tkw”

Adoh anak bojone

Adoh simbok lan bapane

Adoh saka tangga teparone

Mung golek pangupa jiwane

            Ing negarane dadi kere

            Sakwise mulih dadi Tkw

            Akeh dhuwite

            Lan cepet sugihe

“Pawarta”

Pawarta ingkang nembe tumut

Ngemutaken babagan rasa

Rasa bingah ingkang katah

Dumugi gantos rasa susah

            Pawarta ing pungkasan

            Pawarta mijil saking ati

            Ngraosaken kahanan ingkang boten mesthi

            Ananing,purun boten purun ingginh diraosaken

“Muni saka cangkem”

Woi...woi...woi

Tulung,tulung,tulung

Dadaku seseg,irungku bumpet

Langit katon mak prepet

            Cangkemku muni salju...salju...salju

            Nanging,Kok ora bening tur anyes

            Aku takon karo sisihku,iki ana apa?

            Jawabne mung ngelusi dada

“Namung tembang”

Namung tembang sakmenika

Tembangipun dhandhanggula

Larasipun laras slendro pathet sanga

Wiwitane larasipun “RO”

            Nyariosaken babagan maguru

            Maguru pados nglemu

            Kaliyan guru kang becik martabtipun

            Sakmenika ingkang pantes dipun kawruhi

“Purnama pratandha tresna”

Ing sasi sura iki

Nyeywuwun berkahing Gusti

Linambaran rasa syukur

Merga ntes nemokake widodari

            Alise nanggal sepisan

            Nalikane ketemu papasan

            Irunge mancung tandha katresnan

            Lambene abang kaya las-lasan

Saknalika tresna kudu tresna

Namung sapisan nyawang

Naning ora dinyana

Purnama iki tandha katresnan

“Ngisor  lan dhuwur”

Kasunyatane ana ing pandelenganku

Sing ing ndhuwur Omahe gedhe manggrung-manggrung

Sing ing ngisor omahe cilik kaya wc umum

Endhi sing jenenge “MENSEJAHTERAKAN RAKYAT”

            Yen kabeh kuwi pada sawangane yo kepenak

            Ora ana iren-irenan,serik-serikan,uga paten-patenan

            Dhuwurmu merga ana sing ing ngisormu

            Dadi aja kemlinti yen gek neng dhuwur,neg ora pengen ajur

“Kertas Dadi Tangisan”

Mulih kuliyah ati sumringah

Saktekane lawang ana kresek dicantelke gembokan

Nyelehke tas ing jubin putih

Banjur mbuka isine kresek mau

            Jebul isine tulisan layang

            Layang sing tak kira layang tresna

            Jebulane layang sing marake lara

            Layangmu muni AKU PENGEN PISAH KARO AWAKMU!

“Aja salahke”

Aja salahke sing nonton udelmu

Yen kaose adhimu ijeh mok enggo

Aja salahke sing ndemek

Yen bolongan ing bokong mlotrok

            Ngko munimu kurang ajar

            Nyatane yo mbok ajari to nduk

            Wong kok ora gelem mikir

            Mikira yen kabeh mau tetep ana jalarane

“Seje ati seje lati”

Apa sing tak rasake pancen bener

Tuluse tresnaku marang awakmu

Dibales cidra kang marai lara

Pancene bener bayanganku

            Seje atimu seje latimu

            Dekbiyen ngomong janji suci

            Tibane buri janjimu palsu

            Oalah mung ngedemke atiku

Solah bawamu,wicaramu,lugumu ing ngarepku

Beda ing mburiku

Saiki wes kana sakkarep-karepmu

Aku wes madhep mantheb ora kepengen kenal awakmu

“Aluwung meneng”

Menawi boten mangertos menapa-menapa

Leresipun nggeh mendhel kemawon

Ampun ngantos sok keminter

Mundhak mangkih dados keblinger

            Bilih badhe matur inggih wonten dasaripun

            Boten asal matur nganti-nganti nglantur

            Becikipun inggihb menika sekedhik matur

            Dados boten wonten aranipun kemaki

“Sing waras ora laras”

Saiki akeh sing ora pati laras

Wong waras ora laras

Wong gendheng dadi pitakonan nomer

Nomer togel sing marai mangkel

            Ngimpi jaran jare sewelas

            Ngimpi gigal seko amben jare meh enthuk cilaka

            Tulunga dipikir kanthi bener

            Ben ora dadi mumet

Sing waras yo digunake warase

Sing gendheng yo ben gendheng

Apa pengin dadi gendheng

Ora klambinan,ora katokan lan ora sempakkan